وینکل

بسیاری از افراد هرگز در طول زندگی مشکل و ناراحتی ای از بابت دندان عقل خود نخواهند داشت اما چنانچه مشکلات احتمالی با تشخیص پزشک منجر به کشیدن دندان شود بهتر است که این کار در سنین جوانی صورت بگیرد زیرا در این سنین هنوز ریشه این دندان در قک و لثه محکم نشده است و جراحی یا کشیدن آن به مراتب راحت تر است و بادرد کمتری همراه می باشد .

این دندان معمولا زمانی ایجاد مشکل می نماید که زیر سطح لثه بماند و به جای آنکه مانند سایر دندان ها به صورت عمودی رشد کند به صورت افقی به رشد خود ادامه دهد این امرممکن است به دلیل کوچک بودن فک و اینکه دندان فضای کافی برای رشد خود ندارد اتفاق بیفتد و حین رشد با فشار به دندان کناری موجبات درد و آسیب به دندان سالم را فراهم می کند .

گاها ممکن است این دندان ها به ریشه دندان های آسیاب فشار آورده و درد زیادی را سبب شوند .

گاهی کامل بیرون نیامدن دندان های عقل از لثه میتواند دردناک باشد و بیمار را دچار ناراحتی زیادی نماید . بعضی از افراد در حالت عادی با دندان عقل خود مشکل ندارند و تنها زمان جویدن مواد غذایی و فشار بر روی آن هاست که درد را حس می کنند.

دندان عقل چیست و در کدام قسمت دهان قراردارد؟
در طول زندگی دندان های ما طی مراحل مختلفی به رشد خود ادامه می دهند آخرین دندانی که این روند را تکمیل می کند دندانی است به نام دندان عقل که مسلما اسم آن هیچ ارتباطی با عقل و کامل شدن آن ندارد .

این دندان ها که شامل چهار دندان می شوند هر کدام پشت دندان های آسیاب و در هر دو طرف فک بالا و پایین انسان معمولا بین سنین 17 تا 25 سالگی رشد می کنند .

البته این به معنا نیست که دندان عقل در همه افراد کامل رشد کرده و قابل دیدن می باشد . به دندان عقلی که دیده نشود دندان عقل نهفته می گویند .
عمولا این دندان ها نمیتوانند به صورت صحیح رشد کنند و دندان های دیگر را تحت تاثیر قرار می دهند.

همچنین اگر دندان پزشک هستید میتوانید از بهترین تجهیزات دندان پزشکی دیدن کنید.

انواع دندان عقل:
دندان عقل معمولا به صورت روییده، نیمه نهفته، نهفته یا ممکن است اصلا وجود نداشته باشد یا بیش از یک عدد در هر طرف دهان روییده شود. برای رویش دندان عقل فک باید فضای خالی را در دهان داشته باشد و اگر دندان این فضا را پیدا نکند به صورت نیمه هفته و نهفته باقی می ماند و راهی برای بیرون آمدن پیدا نمی کند.

علت کشیدن دندان عقل:
دندان عقل اگر در جای خود و و به طور کامل در بیاید احتیاج به کشیدن ندارد و فرد می تواند از آن دندان به طور مفید و کارا استفاده نماید که این حالت بسیار کم به وجود می آید ولی اگر دندان عقل به صورت نیمه نهفته و یا نهفته دارای عوارضی مانند درد، تورم و التهاب، بلعیدن غذا با درد، بوی بد دهان همراه باشد باید این دندان جرحی و یا کشیده شود.

آیا حتما باید دندان عقل کشیده شود ؟
بطور کلی باید بگوییم که خیر اگر دندان عقل نهفته و نیمه نهفته نباشد و مشکل دیگری نداشته باشد، نیازی به کشیدن ندارد اما شما باید به بهداشت این دندان اهمیت خاصی قائل شوید زیرا پوسیدگی این دندان به دندان کناری آسیب وارد می کند.

دندان های دائمی هر فرد 23 عدد است که 4 عدد از این دندان ها که دندان عقل نامیده می شود، در پشت دندان های آسیاب و قوس دندانی رشد می کنند. این دندان ها از حدود سن 8 تا 10 در سالگی در فک شروع رشد کردن می کنند و تا سن حدودا 17 سالگی به رشد خود ادامه می دهند و معمولا در 18 تا 20 سالگی نمایان می شوند. اگر دندان عقل به درستی رشد کند، در سیستم جویدن موثر بوده و نیازی به کشیدن ندارد.

گاهی اوقات دندان عقل ، به جای صورت عمودی ، کمی صورت افقی در دهان رشد می کند و سبب آسیب به دندان آسیاب مجاور می شود . برای اطلاع از وضعیت دندان عقل خود بهتر است عکسبرداری انجام دهد و آن به دکتر خود نشان دهید.

جراحی دندان عقل:
مدت زمان جراحی معمولا 45 دقیقه می باشد

به روش های مختلفی شما بیهوش و یا محل جراحی را بی حس می نمایند:

محل کشیدن دندان عقل
پزشک  نیم ساعت قبل از جراحی با  تزریق نوکایین در لثه محل جراحی را بی حس می نمایند و یا ممکن است گاز نیترو یا گاز خنده را به شما توصیه کند تا در طول جراحی بیهوش شوید و متوجه جراحی نشوید.

جراح ممکن است کل دهان شما را بی حس نماید و همچنین از طریق سیاهرگ به شما دارویی می دهد تا شما در طول جراحی استراحت نمایید.

عمومی

در این نوع فرد بیهوش می شود حال یا از طریق سیاه رگ دارو دریافت می نمایید یا از طریق تنفسی.

در زمان جراحی به طور کامل خواب هستید و ممکن است یک ساعت بعد از جراحی بیدار شوید. هنگامی که پزشک باید قسمتی از لثه شما را ببرد و دندان را خارج نماید این شیوه بیهوشی مناسب تر می باشد و بعد از جراحی زخم شما را بخیه می زند تا بهبود یابد. این بخیه ها بعد از چند روز خود به خود از بین می رود و نخ بخیه به اصطلاح آب می شود و یا در بعضی موارد بعد از چند روز نخ بخیه را پزشک معالج می کشد.

همچنین اگر دندان پزشک هستید میتوانید از بهترین یونیت صندلی دندانپزشکی دیدن کنید.

مراقبت های پس از کشیدن دندان عقل در 24 ساعت اول:
گاز استریل روی دندان را بعد از جراحی فشار دهید.
از تکان دادن گاز استریل روی دندان خودداری نمایید و از خارج کردن آن در 24 ساعت اول خودداری کنید
آب دهان خود را به بیرون نریزید و آن را به طور معمول قورت دهید.
به مدت 3 الی 4 ساعت از صحبت کردن به بپرهیزید.
بعد از جراحی می توان از کمپرس آب یخ استفاده نمایید.
خونریزی خفیف طبیعی می باشد.
برای کاهش درد از قرص های مسکن استفاده نمایید.
از غذاهای آبکی برای وعده غذایی استفاده نمایید و هیچ یک از وعده های غذایی را حذف نکنید.
تا 12 ساعت اول از غذاهای سرد استفاده نمایید و بعد از 24 ساعت می توانید به خوردن غذای معمولی بپردازید ولی تا حد امکان تا چند روز با سمت دندان جراحی شده غذایی را نخورید.
مراقبت های کلی بعد از جراحی دندان عقل:
به مدت 5 روز از کشیدن سیگار جلوگیری نمایید.
در روز اول از داشتن فعالیت شدید بدنی خودداری نمایید.
کبود و تورم و باز نشدن دهان یک امر طبیعی بوده و بعد از یک الی دو روز بهبود میابد.
دهان را تا 24 ساعت شستشو ندهید.
از زبان زدن و دستکاری کردن محل زخم خودداری نمایید.
بعد از 24 ساعت می توانید مسواک بزنید ولی در محل زخم مسواک نزنید و آن را تحریک نکنید.
از قرص های تجویزی برای جلوگیری از عفونت و مسکن درد استفاده نمایید تا با عوارض بدتری مواجه نشوید.
از دهانشویه و آب نمک استفاده نمایید تا دندان شما عفونت نکند.
برای کاهش التهاب می توانید لثه را ماساژ دهید.
درد دندان عقل با سایر دندان ها به هنگام کشیدن یکی بمی باشد و فرقی ندارد برای کاهش درد برای شما مسکن تجویز می گردد و این درد بعد از 3 روز به پایان می رسد. 

هزینه جراحی و کشیدن دندان عقل
هزینه جراحی و کشیدن دندان عقل بسته به این که دندانپزشک متخصص این کار را انجام می دهد یا دندانپرشک معمولی متفاوت است. قیمت کشیدن دندان عقل نزد متخصص معمولا بین 100 الی 200 هزار تومان است و کشیدن دندان عقل نزد دکتر دندانپزشک معمولی بین 70 تا 150 هزار تومان است. جراحی دندان عقل نزد دکتر دندانپزشک متخصص بین 500 الی 800 هزار تومان است و نزد دکتر معمولی دندانپزشک بین 300 الی 500 هزار تومان است.

عفونت بعد از جراحی دندان عقل
یکی از اتفاق هایی که ممکن است بعد از جراحی دندان عقل برای افراد اتفاق می افتد، عفونت بعد از جراحی دندان عقل است. این اتفاق ممکن است بنا به دلایلی همچون ورود مواد غذایی به محل جراحی یا باکتری های مختلف رخ بدهد.

علائم عفونت بعد از جراحی دندان عقل:

احساس درد بعد از گذشت چندین روز از جراحی
ورم کردن محل جراحی دندان که معمولا سفید رنگ می باشد.
ورم کردن گونه فرد در سمتی که جراحی شده است.
تب 
بعد از عفونت دندان می بایست به پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک متخصص بعد از بررسی ابتدا عفونت را خالی می کند و سپس محل جراحی را شستشو میدهد تا مواد غذایی در صورت وجود، خارج شوند. 

درد دندان عقل
دندان عقل آخرین دندان در استخوان فک می باشد و به همین دلیل معمولا در هنگام مسواک زدن و بهداشت دهان و دندان با غفلت مواجه می شود و محل تجمع مواد غذایی می باشد. همین امر موجب پوسیدگی دندان عقل و درد دندان عقل می شود. درد دندان عقل در هنگام پوسیدگی به دلیل نزدیک بودن به عصب موجب پخش شدن در کل فک میشود و معمولا تشخیص درست درد دندان عقل برای پزشک دشوار است. 

همانطور که در بالا اشاره کردیم گاهی درد دندان عقل مربوط به خود دندان عقل نمیباشد و به دلیل فشاری که به استخوان فک و دندان های جانبی وارد میکند این درد میتواند برای دندان های مشاور و یا استخوان فک باشد.
پوسیدگی و درد دندان عقل بسیار طاقت فرساتر از دندان های دیگر است و اگر سریع به آن رسیدگی نشود باعث عفونت دندان و لثه می شود. بنابراین مراجعه به پزشک باتجربه و متخصص برای تشخیص درد دندان عقل و پوسیدگی بسیار مهم است. یکی از علل درد دندان عقل در شب همین پوسیدگی های ریز می باشد که در این موارد و اگر درد دندان عقل در شب برای شما واضح است، باید هرچه سریعتر برای رسیدگی به پزشک متخصص مراجعه نمائید. در مراحل اولیه پوسیدگی دندان عقل با ترمیم و برداشتن پوسیدگی مشکل مرتفع خواهد شد و براحتی می توانید تا سال ها از دندان عقل خود استفاده کنید.

دندان نهفته به سادگی به این معنی است “دندان در لثه گیر کرده است و نمی تواند بیرون آمده و عملکرد خود را انجام دهد“. بیماران معمولا مشکلاتی را در مورد دندان عقل نهفته تجربه می کنند. این دندان ها در انتهای آرواره گیر کرده و در میان مشکلات دیگر، منجر به عفونت های دردناک نیز می شوند. از آن جا که دندان های عقل عملکرد خاصی را انجام نمی دهند، معمولا در صورت ایجاد مشکل کشیده می شوند.

شایع ترین دندان های نهفته، دندان های مولر سوم فک بالا و پایین، کناین های فک بالا و پره مولر های فک پایین هستند. در یک تحقیق در بیماران بالاتر از 10 سال، 17 درصد از بیماران یک دندان عقل نهفته داشتند که 40 درصد آن ها مربوط به دندان مولر سوم بود.

تجمع دندانی، موقعیت نامناسب جوانه دندانی، دندان های اضافه، فقدان فضا در قوس دندانی، کیست ها، ریشه های دندانی تحلیل نرفته و عادت های دهانی مثل مکیدن انگشت، از عوامل ایجاد دندان نهان می باشند.  در این مواقع درمان ارتودنسی کمک شایانی به اصلاح ناهنجاری موجود می نماید.

در برخی منابع، بیشترین عامل نهفتگی دندان مولر سوم یا دندان عقل نهفته، فقدان فضای کافی دانسته شده است. در مطالعه دیگری، چهار عامل اصلی برای نهفتگی دندان تحت عناوین: طول قوسی فک تحتانی، مسیر عمودی رشد کوندیل، مسیر دیستالی (عقبی) رویش و تاخیر در تکامل دندان های ماندیبل (فک پایین)، ذکر شده است.

با وجود اختلاف های نژادی در توالی رویش، دندان های مولر سوم در بیشتر نژاد ها آخرین دندان هایی هستند که می رویند و این نیز علتی برای شیوع نهفتگی دندان عقل به شمار می آید.

دندان عقل نهان یا به طور کلی دندان نهفته، ممکن است باعث ایجاد عوارض مختلفی شوند. به همین دلیل خارج کردن آنها ضروری است.

دندان نهان باید خارج شود
متخصصان دندانپزشکی و متخصص ارتودنسی توصیه می کنند که دندان نهفته باید پس از تشخیص، در اولین زمان ممکن تحت درمان قرار گیرد. یا باید هرچه سریع تر جراحی و خارج شود و یا در صورت امکان، از طریق درمان ارتودنسی، به قوس دندانی نرمال هدایت شود.

همانطور که گفته شد، دندان نهان باید به سرعت خارج شود. زیرا با افزایش سن، احتمال ابتلا به انواع بیماری ها از قبیل بیماری های سیستم ایمنی، دیابت، مشکلات قلبی و عروقی و بیماری های ریوی مطرح می شود. همچنین با افزایش سن، انعطاف ها از جمله استخوان فک کاهش یافته و ترمیم بافت ها در صورت جراحی، به تعویق می افتد. مجاور می شوند

همچنین، دندان نهفته درد فراوانی دارد و در صورت عدم خروج به موقع عوارضی چون عفونت، ایجاد کیست، احتمال ایجاد تومور، آسیب و ایجاد بی نظمی در دندان های مجاور و افزایش حساسیت و خطر شکستگی فک در مواجهه با ضربات را به دنبال دارد.

پس توجه کنید که اولین درمان پیشنهادی ارتودنسی است. اما اگر امکان هدایت دندان نهفته به جایگاه اصلی آن در قوس دندانی وجود نداشته باشد، خارج کردن دندان نهفته به روش جراحی ضروری است.

لازم به ذکر است، در افراد بالای 40 سال، معمولا دندان نهفته به صورت کامل داخل استخوان فک فرو میرود و کلسیفیه می شود. در صورت عدم وجود عارضه مشخص و پس از انجام معاینات کامل و تهیه عکس رادیوگرافی، دندانپزشک معالج ممکن است جراحی دندان نهفته را تجویز نکرده و تنها به چکاب سالیانه دندان ها بسنده کند.

علاوه بر آن، در برخی افراد ممکن است دندان عقل هیچگاه تشکیل نشود. اما پیشنهاد می شود افراد 20 تا 25 سالی که از وجود و یا عدم وجود دندان عقل خود اطمینان ندارند، به دندانپزشک مراجعه کنند تا با تهیه عکس رادیولوژی، امکان وجود دندان نهان (عقل نهفته) در آنها بررسی شود.

تشخیص دندان نهفته
دندان های نیش معمولا تا 14 سالگی به طور کامل رشد می کنند. در این زمان درمان دندان نیش نهفته با ارتودنسی یکی از روش های موثر درمان محسوب می شود. همچنین میانگین سن رویش دندان های عقل نیز 20 سال تعیین شده است که نهایتا تا سن 35 سالگی، رویش دندان های عقل باید کامل شده باشد. در صورتی که این دندان ها تا این سن های ذکر شده رویش نیافته و رشد نکرده باشند، باید از نظر احتمال نهفتگی دندان بررسی شوند.

دندان نهفته (دندان نیش بالا)
دندان نیش بالا دومین دندانی است که معمولا به ناهنجاری دندان نهفته دچار می شود. دندان نیش دندانی مهم در قوس دندانی است و نقش مهمی را در شکل بایت ایفا می کند. دندان نیش بسیار محکم هستند و طولانی ترین ریشه ها را در میان دندان های انسان دارند. دندانهای نیش طوری طراحی شده اند که اولین دندان هایی باشند که در هنگام بسته شدن آرواره به یکدیگر می رسند. به همین در هدایت بقیه دندان ها در شکل بایت موثرند.

همچنین اگر دندان پزشک هستید میتوانید از بهترین تجهیزات دندان پزشکی دیدن کنید.

به طور معمول دندان نیش آخرین دندان جلویی است که به صورت دائمی در می آید. این دندان ها در حدود سیزده سالگی در می آیند و باعث می شوند که هر گونه فضا میان دندان های جلویی اشغال شود. اگر دندان نیش نهفته شود، تلاش می شود تا به هر نحو در آمده و در جایگاه مناسب خود در قوس دندانی قرار گیرد. تکنیک هایی که برای کمک به رویش این دندان استفاده می شوند، می توانند برای هر دندان دیگری نیز انجام گیرند اما بیشتر برای کمک به دندان نیش بالا استفاده می شوند. شصت درصد دندان های نیش نهفته در کام دهان (فک بالا) قرار دارند. باقی دندان های نیش نهفته در میانه استخوان تکیه گاهی یافت می شوند که در سطحی بالاتر از ریشه های دندان های مجاور یا در سمت بیرونی قوس دندانی رو به صورت رشد کرده اند.

تشخیص زودهنگام دندان نهفته
هر چه بیمار سن بیشتر باشد، احتمال بیشتری دارد که دندان نیش با فشار طبیعی نروید، حتی اگر فضای کافی برای بیرون آمدنش وجود داشته باشد. انجمن متخصصین ارتودنسی آمریکا پیشنهاد می کند که رادیوگرافی پانورامیکی از تمام دندان ها به همراه آزمایش های دندانی معمول برای همه بیماران حدود هفت سال انجام شود تا تعداد دندان ها و مشکلات احتمالی برای رویش آنها مشخص شود. خیلی مهم است که مشخص شود آیا تمام دندان های دائمی در آرواره بیمار وجود دارند یا اینکه برخی از آنها دیده نمی شوند.

این آزمایش معمولا توسط دندانپزشک عمومی یا متخصص بهداشت انجام شده و هنگامی که مشکل تشخیص داده شد، بیمار به متخصص ارتودنسی ارجاع داده می شود. درمان این مشکل ممکن است شامل قرار دادن دستگاه های ارتودنسی توسط متخصص باشد که فضا را برای رویش مناسب دندان دائمی باز می کند. درمان ممکن است نیازمند ارجاع به جراح فک و صورت باشد تا دندان شیری باقیمانده یا دندان دائمی مانع شونده را خارج کرده تا دندان مهم تر نیش بتواند بیرون بیاید.

تاثیر سن در درمان دندان نهفته
جراح فک و صورت همچنین باید دندان یا رشد اضافی استخوانی را که مانع رشد دندان های دائمی شده است، حذف کند. اگر راه رویش دندان باز باشد و فضای کافی تا سن ۱۱ یا ۱۲ سالگی ایجاد شده باشد، احتمال بالایی وجود دارد که دندان نیش با کمک فشار طبیعی بیرون بیاید. اگر رویش این دندان تا ۱۳ یا ۱۴ سالگی طول بکشد، دندان نیش نهفته حتی با وجود جای خالی ایجاد شده برای رویش، بیرون نخواهد آمد. اگر بیمار سن زیادی داشته باشد (بیش از چهل سال)، احتمال بسیار بالایی وجود دارد که دندان در همان موقعیتی که هست گیر کند. در این موارد با وجود همه تلاش های متخصص ارتودنسی و جراح فک و صورت دندان بیرون نخواهد آمد. متاسفانه تنها انتخاب در این موقعیت خارج کردن دندان نهفته از دهان و در نظر گرفتن درمانی آلترناتیو برای جایگزینی آن در قوس دندان است.

درمان ناهنجاری دندان نهفته از طریق ارتودنسی
در جراحی ساده ای که می تواند در مطب جراح انجام گیرد، بافت لثه بالای دندان نهفته برداشته می شود تا دندان پنهان زیر آن مشخص شود. اگر دندان شیری وجود داشته باشد، به طور همزمان از لثه خارج می شود. زمانی که دندان نهفته مشخص شد، جراح براکت ارتودنسی را به آن نصب می کند. به براکت زنجیر طلایی مینیاتوری وصل شده است. جراح زنجیر را به صورت موقت به سیم قوسی شکل ارتودنسی نصب می کند. در برخی از موارد، دندان نهفته با بخیه کردن بافت لثه بالای دندان آشکار باقی می ماند. در بیشتر مواقع، لثه به حالت اصلی خود برگردانده شده و بخیه می شود، در حالی که زنجیر متصل به دستگاه ارتودنسی به عنوان حفره ای کوچک در لثه باقی می ماند.

مدت کوتاهی پس از جراحی (حدود یک تا چهارده روز) بیمار نزد متخصص ارتوپدی باز می گردد. بند رابری به زنجیر متصل می شود تا فشار بیرون کشنده کمی را به دندان نهفته وارد کند. این کار فرآیند جابه جایی دندان به جایگاه مناسبش را در قوس دندانی آغاز می کند. این فرآیند آهسته، کنترل شده و بسیار با دقت انجام می گیرد که ممکن است تا یک سال به طول بیانجامد. به یاد داشته باشید که هدف بیرون آمدن دندان نهفته است، نه خارج کردن آن از دهان. زمانی که دندان به جایگاه نهایی خود در قوس دندانی رسید، بافت لثه پیرامونی آن بالا می آید تا مطمئن شود دندان به اندازه کافی محکم و سالم است.

در برخی شرایط، به خصوص مواردی که دندان باید در مسیری طولانی جا به جا شود، ممکن است نیاز به جراحی لثه کوچکی باشد که توده ای از بافت لثه به دندان جا به جا شده اضافه شود. این کار باعث می شود که دندان برای کاربری های معمولش سالم باقی بماند.

درمان دندان نهفته در جایگاه های مختلف
این قواعد اصلی، می تواند برای هر دندان نهفته ای در دهان اعمال شود. نهفته بودن هر دو دندان نیش بالا غیر معمول نیست. در این موارد، فضای لازم در قوس دندانی برای هر دو طرف به طور همزمان آماده خواهد شد. زمانی که متخصص ارتودنسی آماده باشد، جراح دندان های نهفته را جراحی و آشکار کرده و براکت را به هر دو دندان متصل می کند. به این ترتیب بیمار تنها یک بار دوره نقاهت جراحی را خواهد گذراند. به دلیل اینکه دندان های قدامی کوچک بوده و تنها یک ریشه دارند، بیرون کشیدن آنها از حالت نهفته راحت تر از دندان های خلفی می باشد. دندان های آسیا که بزرگتر بوده و چندین ریشه دارند، جا به جایی سخت تری نیز خواهند داشت. مانورهای ارتودنسی مورد نیاز برای جا به جایی دندان آسیای نهفته به دلیل جایگاه آن در انتهای قوس دندانی بسیار پیچیده تر می باشد.

همچنین اگر دندان پزشک هستید میتوانید از بهترین یونیت صندلی دندانپزشکی دیدن کنید.

مطالعات اخیر نشان داده اند که تشخیص زودهنگام دندان نیش نهفته (یا هر گونه دندان نهفته دیگری به جز دندان عقل) باعث می شود که درمان در سن پایین تری شروع شود. زمانی که دندانپزشک عمومی یا مسئول بهداشت مشکل رویش را تشخیص می دهد، بیمار باید برای ارزیابی اولیه به متخصص ارتودنسی ارجاع داده شود. در برخی موارد بیمار حتی پیش از شروع درمان ارتودنسی نزد جراح فک فرستاده می شود. همانگونه که توضیح داده شد، از جراح خواسته می شود که دندان شیری باقی مانده یا دندان دائمی مانع را بیرون بیاورد. در نهایت، ممکن است از جراح خواسته شود که دندان نیش نهفته را بدون اتصال براکت و زنجیر به آن آشکار سازد. در واقع این کار جراحی ساده تری نسبت به آشکار کردن دندان همراه با اتصال براکت ها دارد. نتیجه این فرآیند تشویق رشد دندان پیش از نهفته شدن و گیر کردن کامل دندان است.

انتظارات از جراحی و ارتودنسی دندان نهفته
جراحی آشکار سازی و نصب براکت ارتودنسی بر روی دندان، جراحی سرراستی است که در مطب جراح فک و صورت انجام می شود. در بیشتر موارد این جراحی با بی حسی موضعی و تزریق آرامبخش انجام می شود. از آنجا که بیماران در این جراحی اغلب کمتر از ده سال سن دارند، تزریق آرامبخش ضروری به نظر می رسد. جراحی برای آشکار سازی و نصب براکت یک دندان در حدود چهل و پنج دقیقه زمان می برد. در صورتی که دندان نیش هر دو طرف نیاز به درمان داشته باشد، این زمان به یک ساعت افزایش می یابد. اگر فرآیند درمان تنها منحصر به آشکار سازی دندان نهفته باشد، زمان لازم نصف می شود. همه این موارد در زمان مشاوره با جراح مطرح می شود.

پس از جراحی باید انتظار کمی خونریزی را از محل انجام آن داشته باشید. با وجود اینکه بیمار در محل جراحی شده احساس ناراحتی خواهد داشت، بسیاری از افراد اذعان کرده اند که داروهایی نظیر ادویل در تحمل درد کمک بسیاری کرده است. معمولا در دو یا سه روز پس از جراحی نیاز کمی به مسکن خواهد بود. ممکن است لب های بیمار متورم شود که با قرار دادن یخ روی محل جراحی می توان میزان آن را کاهش داد. کبودی پس از جراحی اصلا معمول نیست.

رژیم غذایی پس از جراحی دندان نهفته
بهترین متخصص ارتودنسی تهران کسی است که تا بهبودی کامل بیمار را همراهی کند. بنابراین ممکن است که توصیه هایی در مورد رژیم غذایی پس از جراحی از متخصص خود بشنوید. در ابتدا رژیم غذایی بیمار باید کاملا نرم باشد، ولی زمانی که عمل جویدن راحت تر شد، می توان به رژیم غذایی عادی بازگشت. گرچه از غذاهای تردی که ممکن است به محل جراحی صدمه بزنند، همانند چیپس باید پرهیز کرد. معمولا ویزیت بعدی پزشک هفت تا ده روز پس از جراحی است تا فرآیند بهبود از جراحی را ارزیابی کند. در فاصله روز اول تا چهاردهم پس از جراحی می توان به متخصص ارتودنسی مراجعه کرد تا فرآیند رویش دندان نهفته را با بند رابر و زنجیر مناسب به دندان شروع کند.

 تشکیل کیست ناشی  از نهفتگی دندان
 الف – کیست دنتی ژروس (Dentigerous)

کیست دنتی ژروس از فولیکول دندان نهفته ایجاد شده و می تواند در بعضی موارد سپه ایجاد تورم داخل دهانی و ایجاد یک آسیمتری پیش رونده گردد که این تورم می تواند بر روی اعصاب ناحیه بخصوص عصب دندانی تحتانی فشار آورده و ایجاد درد و ناراحتی کند گاهی درد به علت عفونت داخل کیست ایجاد می شود و در هنگام معاینات کلینیکی یک یا دو یا چند دندان از سری دندانی حذف شده است معمولا عامل بوجود آورنده کیست یک دندان می باشد که وسعت و فشار کیست مانع رویش دندانهای مجاور نیز می گردد.

ب – کیست رویشی

در نسوج نرم عارض می شود بنابراین چنین کیستی رابطه مشابهی با تاج یک دندان – نظیر رابطه ای که یک ضایعه کیستیک دنتی ژروس با تاج دارد . خواهد داشت البته تفاوت مختصری بین این دو کیست وجود دارد یعنی در حالی که نوع دنتی ژروس در حول تاج یک دندان رویش نیافته رشد کرده و در محفظه استخوانی قرار می گیرد، ولی کیست رویشی زمانی که دندان در درون نسوج نرم مستقر در روی استخوان رویشش متوقف شده باشد عارض می شود. باز کردن و برداشتن قسمتی از کیسه کیستی مذکور، علائم فوق را تخفیف داده و به دندان اجازه خروج و رویش می دهد.

 تشکیل نئوپلاسم ناشی از نهفتگی دندان
گزارشهای متعددی از بروز نئوپلاسم در اطراف دندانهای نهفته داده شده است.| تومورهای ادنتوژنیک اپی تلیال بخصوص آملوبلاستوما که می تواند از اپی تلیوم کیست های ادنتوژنیکی به ویژه کیست دنتی ژروس و ادنتوماها منشاء بگیرد درمان آن از طریق جراحی دارای بعد وسیعی از کورتاژ محافظه کارانه تارزکسیون رادیکال تومور همراه با خارج کردن دندان نهفته می باشد..

تضعیف استخوان مجاور ناشی از نهفتگی دندان
دندانهای نهفته موجب تضعیف استخوان مجاور می شوند بخصوص در فک پائین که در آسیبهای وارده به فک در لحظه اول این نقاط تضعیف شده می توانند دچار شکستگی گردند.

ایجاد پوسیدگی و بیماریهای پریودنتال ناشی از نهفتگی دندان
دندانهای نهفته می توانند سبب ایجاد پوسیدگی بر روی خود و یا دندانهای مجاور و ایجاد بیماریهای پریودنتال و پاکت در ناحیه تماس خود با دندانهای مجاور شوند موارد دیگری چون التهاب ، درد گوش ، تاری دید می تواند بوجود آید.

در بیماری گیلن باره، سیستم ایمنی بدن به اعصاب حمله می کند و باعث ایجاد ضعف در ماهیچه ها، بی حسی، گزگز وگاهی اوقات و به ندرت فلج شدن اندام ها می گردد.

سوزش و حالت خواب رفتگی ناگهانی در پا و انتقال این حس در نقاط مختلف بدن، یکی از علایم بارز گیلن باره است که در صورت تشخیص و درمان به موقع، تا سقف ۹۷% قابل معالجه است اما در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع ممکن است، مشکل تنفسی ایجاد کرده و بدن را ضعیف کند.

سندروم گیلن باره چیست؟
سندروم گیلن باره یک بیماری خودایمنی نادر و جدی است، که می‌تواند بر روی هر قسمت از سیستم عصبی خارج از مغز و نخاع تاثیر بگذارد. به این بخش، سیستم عصبی محیطی می‌گویند. یک بیماری خود ایمنی باعث می‌شود تا سیستم ایمنی بدن به گروه‌های خاصی از سلول‌های سالم حمله کرده و آن ها را از بین ببرد.

در این سندروم به غلاف میلین اعصاب محیطی حمله می‌کند. غلاف‌های میلین، آکسون‌های اعصاب را می‌پوشانند. میلین به این پسوندهای نازک و طولانی سلول های عصبی کمک می‌کند تا پیام را منتقل کنند. در برخی موارد، سندروم گلین باره به خود آکسون ها نیز حمله می‌کند.

این آسیب از ارسال اطلاعات خاص اعصاب مانند احساس لمس به نخاع و مغز جلوگیری می‌کند. این امر باعث احساس بی‌حسی می‌شود. علاوه بر این، مغز و نخاع دیگر نمی‌توانند سیگنال‌ها را به بدن منتقل کنند که منجر به ضعف عضلات می شود. هر کسی که احساس سوزن‌سوزن شدن و ضعف غیرقابل توضیح دارد، باید در اسرع وقت تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرد.

این اختلال معمولا چند روز یا چند هفته پس از عفونت دستگاه تنفسی یا دستگاه گوارش ظاهر می‌شود. جراحی یا واکسیناسیون به‌ندرت می‌تواند سندرم گیلن باره را تحریک کند. اخیرا گزارش شده که پس از آلودگی به ویروس زیکا، افرادی دچار این سندروم شده‌اند. این روزها پژوهشگران در حال تحقیق هستند و معتقدند که ممکن است سندرم گیلن باره پس از عفونت کووید ۱۹رخ دهد.

پیش آگهی سندروم گیلن باره :
این بیماری دارای سه مرحله حاد، نقاهت و بهبودی است.
معمولا افراد و کودکان مبتلا به گیلن باره بهبود می یابد اما زمان آن متغیر بوده و بازی زمانی کوتاه تا دوساله را در بر می گیرد.
گاهی اوقات در مواردی، شاهد عود این بیماری هستیم.

تشخیص گیلن باره :
پزشک با دیدن علائمی مانند ضعف یا مور مور شدن پاها در ابتدا به گیلن باره شک می کند.
در قدم بعد، آزمایشاتی مانند گرفتن مایع مغزی – نخاعی از قسمت پشت را انجام خواهد داد.
دو آزمایش دیگر هم انجام می شود که شامل بررسی الکترونیکی عضله و آزمایش سرعت هدایت عصب است.
این آزمایش ها برای بررسی نحوه ارسال پیغام از طریق اعصاب به دست ها و پاها انجام می شوند.

 مراقبت های پرستاری و درمانی سندروم گیلن باره :
با توجه به این مورد که هنوز درمان قطعی برای سندروم گیلن باره وجود ندارد، مراقبت های پرستاری در حیطه مراقبت از کودکان مبتلا به گیلن باره بسیار اساسی و کلیدی بوده و شامل مواردی است که در ادامه به آن اشاره می گردد:

۱.بررسی مداوم وضعیت تنفسی و درمان های تنفسی با تهویه مکانیکی مناسب جهت حمایت از عملکرد های ریوی و روند اکسیژن رسانی به میزان کافی

۲.لوله گذاری الکتیو یا غیر اورژانس قبل از خستگی مفرط عضلات تنفسی به دلیل جلوگیری از اختلال عملکرد های خودکار

۳.استفاده از داروهای ضد انعقاد، جوراب های الاستیکی بلند و پوتین های فشاردهنده مخصوص به منظور جلوگیری از عوارضی همچون بی حرکتی، آمبولی ریه و ترومبوز

با استفاده از دستگاه بالابر بیمار میتوان سالمندان را بدون آسیب از جایی به جای دیگر جابجا کرد

۴‌.کنترل مستمر خطرات قلبی – عروقی از طریق دستکاه الکتروکاردیوگرام در سندروم گیلن باره
۵.کنترل افت فشار خون با افزایش میزان مایعات از طریق تزریق در رگ (IV)

۶.پرستار کودک مبتلا به سندروم گیلن باره در تلاش است تا عضلات کودک را فعال نگه دارد، به همین منظور از حرکات فیزیوتراپی کمک میگیرد و دست و پای کودک را فعال نگه می دارد.

۷.کودک مبتلا به سندروم گیلن باره به علت ضعف عضلاتی که دارد، ممکن است در روند بیماری دچار بی اختیاری ادرار شود که کاملا طبیعی است و با بهبود روند بیماری، بهبود می یابد اما به علت بی اختیاری ادراری که دارد، بیشتر در معرض عفونت های ادراری است و پرستار نظافت شخصی بیمار را در نظر دارد و این امر را به خاطر می سپارد.

۸.رژیم غذایی کودک مبتلا به گیلن باره باید سرشار از میوه و سبزی باشد، به این دلیل که این کودکان بیش از سایر کودکان در معرض یبوست هستند.

۹.کودک مبتلا به گیلن باره به علت ضعف عضلانی و محدودیت حرکتی که برایش ایجاد می شود، ممکن است که در معرض افسردگی باشد. پرستار کودک مبتلا به گیلن باره در تلاش است که با فراهم آوردن محیط شاد و بازی های کودکانه، نیاز کودک را تاحد زیادی برآورده سازد و کتاب هایی به او هدیه می دهد تا علاوه بر یادگیری هرچه بیشتر درمورد بیماری که درگیر آن است، راهکارهای مقابله با آن و روش های کمک درمانی را بیاموزد.

۱۰.پرستار کودک مبتلا به گیلن باره می داند که به دلیل ضعف عضلات کودک باید از محیط های پرخطر و مکان های مرتفع که خطر افتادن وجود دارد، اجتناب کند.

علائم  و نشانه های گیلن باره
سندرم گیلن باره اغلب با گزگز و ضعف از پاها شروع می‌شود و به بالای بدن و بازوها گسترش می‌یابد. در حدود ۱۰٪ از افراد مبتلا به این اختلال، علائم از بازوها یا صورت شروع می‌شوند. با پیشرفت این سندورم، ضعف عضلانی می‌تواند به فلج تبدیل شود. علائم سندرم گیلن باره ممکن است شامل موارد زیر باشند:

خارش، احساس سوزن شدن در انگشتان دست، انگشتان پا، مچ پا یا مچ دست
ضعف در پاها که به قسمت بالاتنه گسترش می‌یابد
راه رفتن ناپایدار یا ناتوانی در راه رفتن یا بالا رفتن از پله‌ها
مشکل در حرکات صورت، از جمله گفتار، جویدن یا بلعیدن
دو بینی یا عدم توانایی حرکت چشم‌ها
درد شدید یا گرفتگی عضله که بیشتر در شب پدید می‌آید
مشکل در کنترل مثانه یا عملکرد روده
ضربان قلب سریع
فشار خون کم یا زیاد
مشکل تنفس
افراد مبتلا به سندرم گیلن باره معمولا مهم‌ترین مراحل ضعف خود را طی دو هفته پس از شروع علائم تجربه می‌کنند. اگر در انگشتان پا یا انگشتان دست خود گزگز خفیفی دارید که به نظر نمی‌رسد گسترش یابد یا بدتر شود، حتما به پزشک مراجعه کنید. اگر هرکدام از این علائم یا نشانه‌های شدید را دارید، سریعا به اورژانس مراجعه کنید:

سوزن سوزن شدنی که از پاها یا انگشتان شما شروع می شود، سپس به سمت بالای بدن شما حرکت می‌کند.
سوزن سوزن شدن یا ضعف که به سرعت در حال گسترش است.
مشکل گرفتگی نفس یا تنگی نفس هنگام صاف خوابیدن
حس خفگی در هنگام قورت دادن بزاق
سندرم گیلن باره یک بیماری جدی است، که نیاز به بستری فوری در بیمارستان دارد، زیرا می‌تواند به سرعت بدتر شود. هرچه درمان مناسب زودتر آغاز شود، احتمال دریافت نتیجه‌ مناسب بیشتر خواهد بود.

عوامل خطر برای سندروم گیلن باره
سندرم گیلن باره می‌تواند تمام گروه‌های سنی را تحت تاثیر قرار دهد. اما با افزایش سن، خطر آن هم افزایش می‌یابد. همچنین خطر آن در مردان بیشتر از زنان است. این بیماری ممکن است توسط موارد زیر ایجاد یا تشدید شود:

یکی از بهترین روش های برای مراقبت از سالمندان استفاده از صندلی انتقال بیمار برای حرکت سالمندان میباشد

عفونت کمپیلوباکتر، نوعی باکتری در مرغ‌های نپخته
واکسیناسیون آنفلوانزا یا واکسیناسیون کودکان (به ندرت)
ویروس آنفولانزا
سیتومگالوویروس
ویروس اپشتین بار
ویروس زیکا
هپاتیت A ، B ، C و E
HIV
پنومونی مایکوپلاسما
عمل جراحی
ضربه
لنفوم هوچکین
ویروس کرونا
عوارض سندروم گیلن باره
سندرم گیلن باره بر اعصاب شما تاثیر می‌گذارد. از آنجاییکه این سندرم اعصاب، حرکات و عملکردهای بدن شما را کنترل می‌کنند، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

مشکلات تنفسی: ضعف یا فلج می‌تواند به ماهیچه‌هایی برسد که تنفس شما را کنترل می‌کنند. در واقع این مشکل یک عارضه بالقوه کشنده است. حداکثر ۲۲٪ از مبتلایان به سندرم گیلن باره در هفته اول که برای معالجه در بیمارستان بستری هستند، برای نفس کشیدن به‌طور موقت به دستگاه نیاز دارند.
بی حسی: اکثر افراد مبتلا به سندرم گیلن باره به طور کامل بهبود می‌یابند، یا فقط ضعف اندک، بی‌حسی یا گزگز در آن‌ها باقی می‌ماند.
مشکلات قلب و فشار خون: نوسانات فشار خون و ریتم نامنظم قلب (آریتمی‌های قلبی) از عوارض جانبی رایج سندرم گیلن باره است.
درد: یک سوم افراد مبتلا به این سندروم، درد عصبی شدیدی را تجربه می‌کنند، که ممکن است با دارو کاهش یابد.

مشکلات روده و مثانه: ممکن است تنبلی روده و احتباس ادرار از سندرم گیلن باره ناشی شود.
لخته شدن خون: افرادی که به دلیل سندرم گیلن باره بی حرکت هستند، در معرض خطر ایجاد لخته خون قرار می‌گیرند. تا زمانی که نتوانید به طور مستقل راه بروید، ممکن است مصرف داروهای رقیق کننده خون و پوشیدن جوراب‌های ساپورت توصیه شوند.
زخم: همچنین بی‌تحرک بودن شما را در معرض خطر ایجاد زخم بستر قرار می‌دهد. تغییر مکان مکرر به جلوگیری از این مشکل کمک می‌کند.
علائم سندرم گیلن باره به طور قابل توجهی خطر عوارض جدی طولانی مدت را افزایش می‌دهند. همچنین به ندرت ممکن است مبتلایان در اثر عوارضی مانند سندرم دیسترس تنفسی و حملات قلبی، دچار مرگ شوند.

راه های تشخیص سندرم گیلن باره
در ابتدا تشخیص سندرم گیلن باره دشوار است. به این دلیل که علائم آن بسیار شبیه سایر اختلالات عصبی یا شرایطی است که بر سیستم عصبی تاثیر می‌گذارند. این اختلالات و شرایط شامل بوتولیسم، مننژیت و مسمومیت با فلزات سنگین هستند. مسمومیت با فلزات سنگین ممکن است در اثر موادی مانند سرب، جیوه و آرسنیک ایجاد شود.

پزشک در مورد علائم خاص و سابقه پزشکی شما سوال خواهد کرد. در مورد علائم غیرمعمول، هرگونه بیماری، عفونت اخیر یا قدیم، با پزشک صحبت کنید. آزمایش هایی که برای کمک به تایید تشخیص استفاده می‌شوند، در زیر شرح داده شده‌اند:

آنالیز مایع نخاعی
این آزمایش شامل برداشتن مقدار کمی مایع مغزی نخاعی از کمر است. سپس مایع مغزی نخاعی برای تشخیص سطح پروتئین آزمایش می‌شود. معمولا در مایع مغزی نخاعی افراد مبتلا به سندرم گیلن باره، سطح پروتئین بالاتر از حد طبیعی است.

الکترومیوگرافی (EMG)
الکترومیوگرافی یک آزمایش عملکرد عصبی است. این آزمایش، فعالیت الکتریکی عضلات را می‌خواند، تا به پزشک شما کمک کند که بفهمد ضعف عضلانی شما ناشی از آسیب عصبی است یا آسیب عضلانی.

آزمایش های هدایت عصبی
ممکن است از آزمون‌های سرعت هدایت عصبی برای بررسی میزان پاسخ عصب‌ها و عضلات، به پالس‌های کوچک الکتریکی استفاده شود.

درمان سندرم گیلن باره
سندرم گیلن باره یک روند التهابی خود ایمنی است که خود به خود برطرف می‌شود. با این حال، هر کسی که به این بیماری مبتلا باشد، باید برای مشاهده دقیق در بیمارستان بستری شود. علائم می‌توانند به سرعت بدتر شده و در صورت عدم درمان، کشنده باشند. در موارد شدید، افراد بیمار می‌توانند به فلج کامل بدن مبتلا شوند. اگر فلج بر دیافراگم یا عضلات قفسه سینه تاثیر بگذارد و از تنفس مناسب جلوگیری کند، این وضعیت می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

هدف از درمان سندروم گیلن باره، کاهش شدت حمله ایمنی و پشتیبانی از عملکردهای بدن شما مانند عملکرد ریه است، در حالیکه سیستم عصبی شما بهبود می‌یابد. درمان می تواند شامل پلاسمافرز و ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG) باشد:

پلاسمافرز (تبادل پلاسما)
سیستم ایمنی بدن آنتی بادی تولید می‌کند، یعنی پروتئین‌هایی که به طور معمول به باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر مواد مضر خارجی حمله می‌کنند. سندرم گیلن باره زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه آنتی بادی‌هایی تولید کند که به اعصاب سالم سیستم عصبی شما حمله می‌کنند.

هدف از پلاسمافرز، از بین بردن آنتی بادی‌های حمله‌کننده به اعصاب خون است. در طی این روش، دستگاهی برای از بین بردن خون از بدن شما استفاده می‌شود. این دستگاه آنتی بادی‌ها را از خون شما خارج می‌کند و سپس خون را به بدن شما برمی‌گرداند.

ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG)
ایمونوگلوبولین حاوی آنتی‌بادی‌های طبیعی و سالم است. دوزهای بالای ایمونوگلوبولین می‌تواند به انسداد آنتی بادی‌های ایجاد کننده سندرم گیلن باره کمک کند. پلاسمافرز و ایمونوگلوبولین داخل وریدی به یک اندازه موثر هستند. این شما و پزشک تان هستید که تصمیم می‌گیرید بهترین روش درمانی کدام باشد.

سایر درمان‌ها
بیماران مبتلا به سندروم گیلن باره معمولا دچار بی‌حرکتی می‌شوند، گاهی نیز درد زیادی دارند، در نتیجه برای تسکین درد و جلوگیری از لخته شدن به شما دارو داده می‌شود. همچنین احتمالا کاردرمانی و فیزیوتراپی نیز پیشنهاد می‌گردد. در مرحله حاد بیماری، مراقبان به طور دستی دست‌ها و پاهای شما را حرکت می‌دهند، تا انعطاف‌پذیر باشند. به‌منظور تقویت عضلات و بازگشت به طیفی از فعالیت‌های زندگی روزمره، درمانگران در برخی موارد، مثل لباس پوشیدن هم به بیمار کمک می‌کنند.

این روزها برای بسیاری از خانواده ها امکان نگهداری از بیمار خود در بیمارستان ها و مراکز درمانی تخصصی به دلیل هزینه های بالا امکان پذیر نمی باشد ، اما برای این افراد و بیمار در منزلشان نیز راه حل هایی وجود دارد ، خدمات پرستاری از بیمار در منزل و مراقب و نگهداری از بیمار با هدف افزایش رفاه و آسایش خانواده های بیماران و همچنین رسیدگی بهتر و اختصاصی تر به خود بیمار نیز ارائه می شود. در حقیقت خدمات پرستاری و نگهداری از بیمار در بیمارستان به مدت طولانی و با شرایط سخت مسئولیت و نیز هزینه ی فراوانی را برای خانواده ی بیمار به وجود می آورد. اما استفاده از خدمات پرستاری و نگهداری از بیمار در منزل به شما این اطمینان را خواهد داد که شخصی (پرستار) با تجربه و آموزش دیده به خوبی از بیمار شما مراقبت نماید.

امروزه با افزایش روزافزون رفاه و تکنولوژی و نیز حضور افراد متخصص می توان تجهیزات پیشرفته ی پزشکی را در منزل برای بیماران فراهم نمود. و از کیفیت خدماتی در سطح کیفیت خدمات بیمارستانی بهره مند شد.

طبق تحقیقات و گزارشات گوناگونی که در زمینه ی مراقبت از بیماران انجام شده است محققین به این نتیجه دست یافتند

که روند بهبود بیمارانی که در منزل خود تحت مراقبت و درمان قرار گرفته اند سرعت بسیار بالاتری نسبت به بیماران بستری در بیمارستان ها را نشان می دهد.

مراقبت های تخصصی از بیمار در منزل با توجه به شرایط عمومی بیمار می تواند توسط اطرافیان وی و یا تیم پرستاران حرفه ای مراقبتی و درمانی صورت گیرد.

خدمات پرستاری در منزل
پرکاربردترین خدماتی که توسط مراکز خدمات مراقبتی و درمانی در منزل انجام می شود :

مراقبت های پرستاری شامل ارزیابی علائم حیاتی ، تزریقات ، انواع پانسمان، کنترل عفونت و … می باشد.

بیماران مختلف با توجه به نوع و شدت بیماری و نیز طول مدت درمان به مراقبت های ویژه و خاصی نیاز دارند

که عموما اعضای خانوداه به دلیل نداشتن تخصص لازم قادر به انجام این امر نیستند.

خدمات مراقبت و نگهداری از بیمار در منزل خدماتی هستند که به بیماران کمک می کند تا بتوانند

در محیطی که دوست دارند و اغلب منزل شخصی خود ، طبق عادات مورد علاقه ی خود

به زندگی ادامه دهند و در کنار این موارد تحت مراقبت های تخصصی درمانی نیز قرار گیرند.

هزینه ی خدمات پرستاری از بیمار در منزل چگونه محاسبه می شود؟
هزینه ی پرستار بیمار در منزل توسط سازمان نظام پرستاری و نیز وزارت بهداشت تعیین می گردد .
اما این را هم باید در نظر داشت که وابسته به شرایط خانواده ها و بیمارانشان هزینه‌ها متفاوت می‌شود.

در حقیقت این کارشناس پرستاری که دارای مدرک پرستاری می باشد ، هزینه ی مراقبت و نگهداری از بیمار در منزل

یا حتی در بیمارستان را بر اساس درخواست افراد و نرخ اتحادیه محاسبه می‌کند.

لازم به ذکر است که باتوجه به نوع درخواست افراد ، دستمزد پرستار برای نگهداری از بیمار به صورت ساعتی ، روزمزدی یا به صورت ماهیانه و ثابت تعیین می گردد.

چرا نگهداری از بیمار در منزل مقرون به صرفه است؟
1. استفاده از خدمات تخصصی پرستار بیمار در منزل مزایای بسیاری برای خانواده ها دارد.زیرا پرستار بیمار در منزل

با توجه تخصص و مهارت های خود به خوبی می داند چگونه از بیمار شما نگهداری و مراقبت کند و روند بهبودی و نیز انگیزه ی بیمار به زندگی را در وی افزایش دهد.

البته این حقیقت را هم نباید منکر شد که مراقبت و نگهداری از بیمار در منزل سختی ها و فشار مضاعفی

را بر اعضای خانواده ی بیمار در بر خواهد داشت. اما با کمک و راهنمایی های پرستار این مراحل سخت هم سپری خواهند شد.

2. یکی دیگر از مزیت های مفید استفاده از خدمات پرستاری در منزل علاوه بر افزایش آسایش و رفاه بیمار

و همچنین اعضای خانواده ی وی ، کاهش هزینه های مراقبت و نگهداری از بیمار به یک هزینه ی ثابت ماهیانه است

زیرا بسیاری از خانواده ها برای دریافت خدمات درمانی تخصصی برای بیمار خود همچون تزریقات و پانسمان ، ماساژ و مراقبت از عضو آسیب دیده و …

مکررا و به دفعات باید به مراکز خدمات درمانی مراجعه نمایند و این خود شامل هزینه های رفت و آمد
هزینه ی ویزیت و انواع درمان برای بیمار می شود که روی آوردن به خدمات پرستاری و نگهداری از بیمار
در منزل باعث راهی بسیار مقرون به صرفه و همراه با آرامش و آسایش برای خانواده ها می باشد.

با استفاده از دستگاه بالابر بیمار میتوان سالمندان را بدون آسیب از جایی به جای دیگر جابجا کرد

اطلاع از وضعیت و روند درمان بیمار در هر لحظه
پرستاری و نگهداری از بیمار درمنزل برای خانواده ها این امکان را فراهم می آورد که از روند لحظه به لحظه ی درمان و نیز بهبود بیمار خود مطلع گردند.

و همچنین خود بیماردر منزل احساس امنیت و آرامش خاطر بیشتری داشته باشد

و لازم به ذکر است که خدمات تخصصی پرستاری و رسیدگی ها نیز منحصراً به بیمار شما در طول شبانه روز ارائه میگردد.

ارائه خدمات توانبخشی
بسیاری از بیماران هستند که نیاز به خدمات توانبخشی همچون خدمات گفتار درمانی بعد از بیماری دارند که بتوانند

توانایی گفتاری خود را بهبود بخشند. و یا خدمات فیزیوتراپی که می تواند با یک برنامه مراقبتی منظم

به بیمار در بازیافتن قدرت عضلانی از دست رفته خود کمک کند.

این فعالیت ها همه در منزل و توسط پرستار متخصص بیمار به راحتی امکان پذیر می باشد.

پرستار بیمار نیز به وی در زمینه ی افزایش استقلال در انجام امور روزمره ی خود

همانند غذا خوردن ، استحمام و نظافت شخصی و … کمک می کند.

معاینه پزشک در منزل
یکی از بخش های مفید از خدمات مراقبت از بیمار ویزیت پزشک در منزل است.
پزشک متخصص با حضور در منزل بیمار اقدام به تشخیص و توصیه های لازم به پرستار بیمار می نماید

و در صورت نیاز این معاینات به صورت دوره ای و در تاریخ های از قبل تعیین شده نیز صورت می گیرد و اعضای خانواده ی بیمار می توانند
در این دوره ها درباره ی وضعیت بیمار خود با پزشک وی صحبت نموده و اطلاعات کافی را کسب نمایند.

مراقبت از بیمار می تواند  صورت شبانه روزی و یا پاره وقت در ساعات مشخصی از روز صورت بگیرد.

این موضوع با توجه به نظر پزشک و همچنین درخواست خانواده تعیین می شود.

خدمات مراقبتی ویژه ی بیماران در منزل
رسیدگی و مراقبت از بیماران دغدغه ی تمامی سیستم های بهداشت و درمان در سراسر دنیا محسوب می شود.
تلاش تمامی کادر بهداشت و درمان این است که خدمات حیاتی مناسب را
در اولین و سریعترین زمان ممکن و به شکلی کاملا تخصصی به بیماران ارائه دهند.

از جمله ی تلاش هایی که در این زمینه صورت گرفته است توجه به فضا و محیط اطراف بیماران است.

اغلب افراد از بستری بودن در بیمارستان دچار نگرانی و استرس می شوند ، به ویژه اگر این موضوع برای مدت زمان طولانی اتفاق بیوفتد.

این موضوع حتی اطرافیان بیمار را نیز تحت تاثیر قرار می دهد استرس های ناشی از مراقبت و حضور

در محیط بیمارستان از سوی دیگر و اشغال تخت و تجهیزات بیمارستانی برای بیماری که میتواند
همان خدمات را با همان کیفیت در منزل دریافت کند برای بسیاری از افراد مقرون به صرفه نیست.

یکی از بهترین روش های برای مراقبت از سالمندان استفاده از صندلی انتقال بیمار برای حرکت سالمندان میباشد

پرستار بیمار کیست؟
پرستار بیمار در منزل فردی است که در محیط های بیمارستان دارای تجربه کاری بوده

و به درخواست بیمار و اعضای خانواده ی وی و با توجه به تایید پزشک از سوی مراکز ارائه ی خدمات پرستاری

در منزل برای مراقبت و نگهداری از بیمار در منزل وی حضور پیدا می کند.

در حقیقت این پرستاران با توجه به نیازها و شرایط بیمار و وضعیت سلامتی او
می توانند به صورت شبانه روزی به ارائه ی خدمت پزشکی بپردازند

و یا فقط در صورت نیاز به انجام خدمات خاص همچون تزریقات ، تعویض پانسمان و … به منزل بیمار مراجعه کنند.

استفاده از خدمات پرستاری در منزل هم مانند سایر خدماتی که در دنیای مدرن امروز با سرعت بالا در اختیار متقاضیان قرار می گیرد، از سوی مراکز و موسسات خدمات درمانی و مراقبتی در منزل برای خانواده ها فراهم گشته است و به دلیل تاثیر شگرفی که بر زندگی خانواده ها داشته است روز به روز با استقبال بیشتری روبه رو است.

مزیت استفاده از خدمات پرستار بیمار در منزل
با ترخیص بیمار از بیمارستان، یک تخت آزاد شده و در اختیار بیمارانی که نیاز بیشتری به مراقبت در بیمارستان دارند قرار می گیرد.
بیمار وقتی در خانه خود تحت مراقبت قرار میگیرد، با سرعت بیشتری بهبود می یابد و کیفیت زندگی نیز در او بالاتر خواهد بود.
با بستری شدن فرد در بیمارستان اطرافیان نیز به عنوان همراه بیمار درگیر مراقبت از بیمار خواهند بود و زمان وهزینه زیادی را برای رفت و امد متحمل خواهند شد. اما حضور پرستار در منزل تمامی این مشکلات را برطرف خواهد کرد.
هزینه هر شب مراقبت از بیمار در بیمارستان به مراتب بیشتر از استخدام پرستار در منزل است.
فضای بیمارستان برای بسیاری از بیماران باعث استرس و احساس ناخوشایندی است. اما بر عکس محیط خانه برای بیمار سرشار از آرامش است.
به طور کلی استفاده از خدمات مراقبتی و پرستاری در منزل برای بیماران روند بهبودی را تسریع بخشیده و کیفیت زندگی را در خانواده افزایش می دهد.
خدمات پرستاری در منزل به دلیل اینکه متناسب با شرایط یک بیمار برنامه ریزی می شود از کیفیت و دقت بالاتری برخوردار است.
 
خدماتی که توسط پرستار برای نگهداری از بیمار در منزل انجام می شود شامل :
طراحی و مدیریت برنامه های مراقبتی و اجرای آن ها با توجه به دستورات پزشک بیمار
انجام سر وقت انواع تزریقات و پانسمان و سرم تراپی بیمار
مراقبت و رسیدگی و چک کردن سوند ، بگ ها و تراشه و لوله گذاری ها در بدن بیمار
توجه دقیق و لحظه به لحظه ی دستگاه های ثبت علائم حیاتی
توجه به رژیم غذایی و تغذیه ی بیمار و یا در صورت نیاز انجام تغذیه با لوله یا وریدی
توجه و دقت به میزان مواد دریافتی و دفعی بیمار
توجه به سلامت روحی و روانی بیمار
بررسی و رسیدگی روزانه ی بیمار از نظر زخم بستر و عفونت و قارچ های پوستی
کمک به جا به جا شدن بیمار و تغییر وضعیت بیمار در تخت خواب و …
مراقبت و نگهداری از بیمار در حال احتضار
توجه به زمانبندی مصرف دارو ها و یادآوری به موقع آن ها به بیمار
ارزیابی فضا و محیط اطراف بیمار و حفظ امنیت وی
ارائه ی توصیه های لازم در زمینه ی مناسب سازی محیط زندگی بیمار
یک پرستار بیمار در منزل چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟
در زمان استخدام  پرستار بیمار در منزل باید نکات مهم و مختلفی را در نظر داشته باشید :

مواردی همچون مهارت و تخصص وی و نیز نوع رفتار او با شخص بیمار و ایجاد رابطه ی صمیمانه
با وی یک پرستار بیمار باید در زمان مناسب وضعیت بیمار را ارزیابی کند و به سرعت عکس العمل های لازم را نشان دهد.

زیرا در حقیقت سلامتی یک انسان درمیان است باید تمام توجه خود را به بیمار معطوف کند.

در زمان مشخص و مقرر در محل کار حضور یابد و در زمان مشخص بیمار را ترک کند.

پرستار همچنین باید منعطف باشد و امادگی لازم را برای شرایط ناگهانی و غیرمنتظره داشته باشد.

 
شرایط استخدام پرستار بیمار در منزل
برای استخدام پرستار بیماردر منزل پیشنهاد ما به شما این است که از طریق مراکز و موسسات معتبر ارائه دهنده ی خدمات پرستاری در منزل که با مجوز وزارت بهداشت و آموزش پزشکی فعالیت می کنند اقدام نمائید.
مراکز و موسسات معتبر با تحقیقات کامل بیابید و خدمات آنها را با یکدیگر مقایسه کنید. با توجه به اینکه احتمال تغییر در وضعیت سلامتی بیمار در طول شبانه روز وجود دارد ترجیحا از مراکزی که خدمات شبانه روزی ارائه می دهند استفاده نمائید.
قبل از اقدام به استخدام پرستار ساعاتی را خود حتما برای ارزیابی عملکرد و فعالیت پرستار بیمار در نظر گرفته و در منزل حضور داشته باشید.
حتما از نیروهای باسابقه و با تجربه که تحصیلات دانشگاهی این رشته را گذرانده اند برای مراقبت و نگهداری از عزیزانتان استفاده کنید.

ستون فقرات ما برای اینکه بتوانیم خم و راست شویم و در جهات مختلف حرکت کنیم، یکپارچه درست نشده است، بلکه مانند دانه‌های تسبیح تکه تکه درست شده است و سپس به هم متصل شده است. هر مهره با مهره بالایی توسط سه ساختمان به هم متصل می شود. یکی در جلو که دیسک نام دارد و دو ساختمان در عقب که فاست facet یا مفاصل مهره ها نام دارد. این ساختمان ها توسط لیگامان هایی محکم به هم متصل می شوند به طوری که ما می‌توانیم به جلو و عقب و طرفین حرکت کنیم خم شویم بدون اینکه مهره های ما جابجا شوند. بنابراین بین هر دو مهره یک سوراخ وجود دارد که سوراخ بین مهره ای نامیده می‌شود و از داخل این سوراخ یک ریشه عصبی خارج شده که به اندام‌های تحتانی می رود و باعث حرکت عضلات می شود. در عده ای از افراد جامعه این فاست ها یا مفاصل های پشت مهره بیش از حد رشد می کنند و در نتیجه جا برای ریشه عصبی تنگ می شود. به این بیماری را تنگی کانال نخاعی می گویند.
تنگی کانال نخاعی یعنی سوراخ هایی که عصب از درون آنها خارج می شود به دلایل نا معلومی تنگ میشود. این تنگ شدن کانال نخاعی باعث فشار روی عصب و در نتیجه ایجاد درد و بی حسی میشود ، که به قسمت تحتانی کمر ، باسن و پاها کشیده می شود.

گزینه های درمانی برای تنگی نخاع شامل داروهای ضد التهاب ، فیزیوتراپی و تزریق استروئید است. پزشکان ممکن است جراحی را برای مبتلایان به تنگی شدید نخاعی توصیه کنند.

انواع تنگی کانال نخاعی چیست ؟
 تنگی کانال نخاعی را به انواع مختلفی تقسیم کرده‌اند، از لحاظ محل، تنگی کانال نخاعی را به سه دسته تقسیم می کنند.

۱- نوع مرکزی
۲-نوع محیطی
۳- نوع تنگی سوراخ بین مهره ای.

هم از لحاظ بالینی و هم از لحاظ ام آر آی ، هر کدام از این سه نوع تنگی علائم متفاوتی دارند. اما در بیماران پیشرفته معمولاً هر سه قسمت تنگ می‌شوند. بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی مرکزی معمولاً به صورت لنگش متناوب مراجعه می کنند یعنی بیمار بعد از مدتی ایستادن یا راه رفتن دچار خستگی پاها می شود و عملاً نمی‌تواند به راه رفتن ادامه دهد و مجبور است چند دقیقه استراحت کند سپس به راه رفتن خود ادامه دهد . بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی محیطی علائم درد ریشه عصبی و هم درجاتی از لنگش متناوب را نشان می دهند. بیماران مبتلا به تنگی نوع سوم یعنی تنگی سوراخ عصبی که در آنها فقط سوراخ عصبی تنگ می شود به صورت درد شدید تیر کشنده در اندام تحتانی است که علائم آنها شبیه علائم پارگی دیسک کمر است و لنگش متناوب معمولاً ندارند. 

یکی از روش های بهبود ستون فقرات استفاده از دستگاه تراکشن یا تخت تراکشن میباشد

عوامل تنگی کانال نخاعی چیست؟
۱- افزایش سن :

اصولاً با افزایش سن افراد دچار تنگی کانال نخاعی می شوند. زیرا مفصلهای پشت ستون مهره ها که فاست facet نامیده می‌شوند دچار ساییدگی و در نتیجه خارج شدن از شکل طبیعی و در واقع دچار بزرگ شدن فاست ها می شوند. زیرا با افزایش سن عضلات ما تحلیل می روند ، لیگامان های ما شل می‌شوند و در نتیجه به فاست ها فشار بیشتری می آید و ناپایدار و لق می شوند. فاست ها برای جبران این فشار و ایجاد پایداری در ستون مهره ها و جلو گیری از لق شدن ستون فقرات مجبورند سطح تماس خود را زیاد کنند. یعنی مجبورند بزرگتر شوند تا بتوانند فشار وزن ما را تحمل کنند و همین باعث تنگی کانال نخاعی می شود. 

۲- ژنتیکی :

در عده ای از افراد قطر کانال نخاعی کوچکتر از افراد عادی جامعه است. 

۳- شغل های سنگین :

قاعدتاً کسانی که شغل هایی دارند که کمر آنها هنگام کار به مقدار زیاد و به تعداد زیاد حرکت می کند ، مثل شغل هایی که مستلزم خم شدن به طرف چرخیدن می باشد. 

۴- وراثتی : 

کسانی که در خانواده افراد نزدیک آنها مانند پدر مادر و یا خواهر و برادر آنها دچار تنگی کانال نخاعی هستند. قاعدتاً ستون فقرات این افراد شبیه اقوام نزدیک آنهاست.

۵- بیمارهای مادرزادی :

مانند آکندروپلازی ها این افراد دچار کوتاهی دست و پا هستند و سر بزرگی دارند و مستعد تنگی کانال نخاعی هستند. زیرا کانال نخاعی انها قطر کمی دارد. بعد از سنین ۳۰ سالگی دچار علائم تنگی کانال نخاعی می شوندانجام ام آر آی است.

بیماری های روماتیسمی :

مانند آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکیلوزان باعث می‌شوند که فرد مستعد تنگی کانال نخاعی بشود. زیرا در این بیماری ها مفاصل ستون مهره ها یا فاست دچار التهاب می‌شوند و همین التهاب باعث افزایش رشد آنها می شود. 

راه های تشخیص تنگی کانال نخاعی چیست ؟ 
اولین راه تشخیص تنگی کانال نخاعی ، گرفتن شرح حال از بیمار است. اینگونه بیماران معمولاً علائم لنگش متناوب دارند. یعنی بیمار پس از مدتی راه رفتن دچار خستگی گزگز و خواب رفتگی و درد در اندام های تحتانی و کمر می شود. پس از چند دقیقه نشستن و استراحت کردن بهبود پیدا می‌کند و سپس به مسیر خود ادامه می دهد. در معاینه فیزیکی این بیماران معمولاً ضعف عضلانی دیده نمی شود علت آن است که تنگی کانال نخاعی یک بیماری مزمن است و در طی سالها به وجود می آید. به همین جهت بیماران از گزگز سوزش و خواب رفتگی و سر شدن اندام های تحتانی شکایت دارند و درد در در مرحله دوم قرار دارد. اما مهمترین راه تشخیص تنگی کانال نخاعی انجام ام آر آی است و سپس ام نوار عصبی و عضلانی یا EMG که درگیری مزمن ریشه های عصبی را نشان می‌دهد.

روش های درمانی تنگی کانال نخاعی چیست ؟ 
برای درمان تنگی کانال نخاعی اصولاً چهار راه وجود دارد یکی استفاده از داروهای ضد التهاب و دیگری انجام فیزیوتراپی و مانیپولاسیون طب سوزنی و سوم تزریق های داخل ستون مهره ها و چهارم عمل جراحی ستون مهره هاست. قاعدتاً بهترین و ماندگار ترین شیوه درمان عمل جراحی است. اما قبل از انجام عمل جراحی لازم است برای بیمار درمان های ساده تر که در بالا شرح داده شد انجام شود. در صورت عدم پاسخ به درمان های ساده تر عمل جراحی برای بیمار توصیه می شود. عده زیادی از این بیماران با درمان های غیر جراحی که در بالا شرح داده شد خصوصاً با تزریق های داخل ستون مهره ها پیدا می‌کنند . انجام درمانهای غیر جراحی در بیماران توصیه می شود که علائم عصبی ندارند . قاعدتا اگر بیماری مشکلات کنترل در ادرار و مدفوع دارد یا پای بیمار هنگام راه رفتن روی پاشنه یا پنجه پا ضعیف باشد ، از همان اول درمان جراحی توصیه می شود . زیرا بیمار زمان را از دست می‌دهد و ممکن است علائم عصبی غیر قابل جبران پیدا کند. 

انواع جراحی تنگی کانال نخاعی چیست؟ 
برای تنگی کانال نخاعی چندین روش جراحی می توان پیشنهاد کرد. 
یکی استفاده از آندوسکوپ است که در موارد محدود برای بیمارانی که دچار تنگی کانال نخاعی هستند می توان این عمل را انجام داد. که اصطلاحاً عمل های کم تهاجمی نامیده می‌شوند. 

۲- عمل های جراحی با استفاده از لوله های مخصوصی است که مانند آنتن رادیو از قطر کم شروع شده و به تدریج قطر آنها زیاد تر ختم می شوند تا یک لوله به قطر حدود ۱۸ میلیمتر در مقابل کانال نخاعی قرار می‌گیرد و سپس کانال نخاعی با دریل گشاد می شود.

تخت کششی غلتکی تاثیر مثبتی در روند بهبود ستون فقرات دارد

۳- عمل جراحی بعدی عمل جراحی کلاسیک تنگی کانال نخاعی که عمل جراحی باز می باشد و بدون وسیله گذاری انجام می شود. در این نوع عمل در این نوع کانال نخاعی گشاد می شود و و سیله‌ای در ستون مهره های بیمار قرار داده نمی شود. 

۴- آخرین نوع، جراحی عمل جراحی باز با وسیله گذاری است. هنگام عمل جراحی برای رفع تنگی مقداری از فاست های بیمار را بردارند و عملاً این فاست ها رشد زیاد پیدا کردند تا ستون مهره ها پایداری پیدا کند و لق نشود. بنابرین برای جلوگیری از لیز خوردگی مهره در آینده عده‌ای از جراحان از پیچ و مهره در کمر بیمار چه استفاده می‌کنند و پس از رفع فشار یا دکامپرشن ریشه‌های عصبی مهره ها را با پیچ و میله به یکدیگر وصل می‌کند و با پیوند استخوانی آنها را جوش می دهند تا از لقی آنها در آینده جلوگیری کند.

علائم تنگی کانال نخاعی چیست؟
1- درد در ناحیه کمر
2- درد و سوزش که از باسن شروع می شود و به پشت ران و ساق با ادامه امتداد پیدا می کند. ( در مسیر عصب سیاتیک) درد سیاتیک ممکن است در هر دو اندام تحتانی یا فقط در یک اندام تحتانی ایجاد شود.
۳- خواب رفتگی اندام های تحتانی(پاها)، 
۴-سوزن سوزن شدن اندام های تحتانی (پاها)،
۵- گرفتگی یا کرامپ یا اسپاسم عضلانی اندام های تحتانی (پاها)،
۶-ضعف و ناتوانی و ضعیف شدن نیروی اندامهای تحتانی ( پاها)
۷- از دست دادن احساس پا.
۸- ضعف در پاها که معمولا فرد نمی تواند انگشتان و مچ پای خود را به طرف بالا بیاورد و روی پاشنه پا راه برود که این حالت را پای افتاده یا دراپ فوت Drop foot می گویند. 
۹- ضعف عضلات پا به طوری که فرد نمی تواند روی پنجه های پا راه برود.

زندگی با تنگی کانال نخاعی
تنگی نخاعی بیماری افراد مسن است، یعنی بیماری افرادی است که بالای ۶۰ سال دارند. به عبارت دیگر بیماری افراد بازنشسته است. این بیماری طیف های گسترده ای دارد و می‌تواند از تنگی خفیف تا تنگی های بسیار شدید باشد. این بیماری میتواند علائم مبهم مانند خواب رفتگی های جزئی اندام های تحتانی تا علائم شدید عصبی و مانند فلج شدن اندام ها و بی اختیاری ادرار و مدفوع ایجاد کند . 
بیماری تنگی کانال نخاعی چون به طور مزمن و در طی سالها به مقدار کم و به تدریج بوجود می آید، معمولاً علائم پر سر و صدایی ندارد. ولی از آنجایی که افراد مسن لازم است یا برای سلامتی قلب و عروق پیاده روی کنند ، عملاً زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. زیرا اینگونه بیماران تمایل دارند کارهای خود را نشسته انجام دهند و تمایلی به انجام ورزش و پیاده روی و راه رفتن ندارند و همین باعث می شود که پدیده پیری در واقع در آن ها سریعتر پیشرفت کند. 

نکته مهم در زندگی با تنگی کانال نخاع این است که این بیماری چقدر کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد، قاعدتا اگر بیمار می‌تواند به پیاده‌روی خود بپردازد و زندگی قابل قبولی داشته باشد، درمان های غیر جراحی کافی است ولی اگر بیمار نتواند راه برود و کیفیت زندگی خوبی نداشته باشد یا هنگام راه رفتن به علت اختلال در تعادل دچار سقوط ها و زمین خوردگی های مکرر شود صلاح است مورد عمل جراحی قرار گیرد تا بتواند باقیمانده عمر خود را با کیفیت خوبی سپری کند. 

آیا می توان از تنگی کانال نخاع پیشگیری کرد؟ 
واقعیت آن است که تمام بیماری هایی که ما مبتلا می شویم جنبه های ژنتیکی دارد ، یعنی استعداد آن را داریم. ولی می‌توان زمان بروز این بیماری‌ها و شدت بروز آنها را با رعایت نکات بهداشتی و ایمنی ستون مهره ها تغییر داد . اولین قدم این است که ببینیم تنگی کانال نخاعی چگونه به وجود می آید؟ تنگی کانال نخاعی تابع قانون های بیومکانیک میباشد. یعنی وقتی ستون مهره ها لقی های کمی شود فاست یا مفاصل ستون مهره ها رشد بیش از حد پیدا می کنند تا جلوی لقی را بگیرند علت لق شدن ستون مهره ها چیست ؟ علت لق شدن ستون مهره ها برداشته شدن حمایت عضلانی و نیز خراب شدن لیگامان ها می باشد. بنابراین هنگام و کار و زندگی باید مواظب این دو عنصر مهم باشیم . برای تقویت عضلات باید ورزش مناسب کنیم و شغل مناسب داشته باشیم .

یکی از بهترین روش ها برای کاهش فشار ستون فقرات استفاده از تخت کششی است 

قاعدتاً فردی که توانایی بدنی یک شغل سنگین را ندارد وقتی کار میکند عضلات وی دچار فرسودگی و خستگی میشوند و در نتیجه لیگامانهای دچار خرابی و از دست دادن خاصیت کشسانی و پارگی می شود و فرد مستعد لقی می شود . بنابراین یکی از کارهایی که باید بکنیم این است که از انجام کارهای سنگین خودداری کنیم که خوشبختانه امروزه انسان با اختراع ماشین های مختلف این کار را انجام داده است. صد سال یا دویست سال قبل بسیاری از کارها با دست انجام می‌گرفت. مثلاً نجار ها یا آهنگران برای بریدن چوب یا آهن از اره دستی استفاده می‌کردند ، ولی امروزه وسایل برقی این کار را انجام می‌دهند .در افراد کارگر و صنعت گر بلند کردن اجسام سنگین قاعدتاً باعث خستگی و فرسودگی عضلات و شل شدن و پاره شدن لیگامان می شود و بالعکس در کارمندان و پشت میز نشین ها و مدیران و افرادی هم که کار سنگین ندارند در صورتی که ورزش نکنند . عضلات و لیگامان ها چون استفاده نمی شوند به تدریج کوتاه می شوند لیگامان ها علاوه بر کوتاه شدن خاصیت کشسانی خود را از دست می‌دهند در نتیجه ستون مهره‌ها مستعد لقی می شود. بنابراین تا اینجا دو اصل مهم در مورد پیشگیری از تنگی کانال نخاعی که یکی از عبارت است از انجام حرکات ورزشی و نرمش های حساب‌شده و کارهای بدنی مناسب و دوم جلوگیری از بی حرکتی ستون مهره ها و از دست دادن توده عضلانی و از دست دادن و جلوگیری از کوتاه شدن عضلات و لیگامان ها با استفاده از ورزش و نرمش های صبحگاهی و آمادگی بدنی بیان شد . 

تنگی کانال نخاعی اگر درمان نشود چه می شود؟
در پزشکی اصطلاحی داریم به نام سیر طبیعی بیماری ها. یعنی بیمارانی که به دلایلی درمان نمی‌کنند را تحت نظر می‌گیرند ، تا ببینند که چه اتفاقی در آینده برای آنها می‌افتد. در مورد تنگی کانال نخاعی نیز سیر بیماری توسط دانشمندان مطالعه شده است. به طور کلی تنگی کانال نخاعی در نصف موارد بیماری بدی نیست و باعث فلج اندام ها یا بی اختیاری ادرار و مدفوع نمی شود. ولی در حدود ۲۵ درصد موارد تنگی کانال نخاعی باعث فلج اندام ها یا بی اختیاری ادرار و مدفوع می شود. اصولا تنگی کانال نخاعی را توصیه می کنیم که مورد درمان صحیح قرار دهند. ولی اگر تنگی کانال نخاع درمان نشود پس از مدتی درد بیمار و راه رفتن بیمار کاهش پیدا می کند. زیرا همانطور که میدانیم تنگی کانال نخاعی یا با علائم درد مراجعه می کنند یا با لنگش متناوب یعنی بیمار پس از مدتی ایستادن و یا پس از مدتی راه رفتن دچار خواب رفتگی و گزگز و مورمور یا عدم توانایی در راه رفتن می شود . بنابراین اکثر بیمارانی که دچار تنگی کانال نخاعی هستند عملاً در حالت نشسته زندگی می کنند. اصولا تنگی کانال نخاعی با گذشت زمان خوب نمی‌شود . اما درد بیماران ممکن است به علت از بین رفتن ریشه های حسی عصب کاهش پیدا کند ولی ممکن است علائم عصبی بیماران پیشرفت پیدا کند. بنابراین توصیه می کنم که کلیه بیمارانی که دچار تنگی کانال نخاعی هستند به پزشک مراجعه کنند تا مورد درمان صحیح قرار گیرند. خصوصاً که هر سال سن بیمار افزایش پیدا می‌کند و این بیماران معمولاً مسن هستند و ممکن است پس از مدتی زمان طلایی را از دست بدهند و عملاً عمل جراحی باعث خطرات زیاد برای آنان شود و سودی هم برای آنها نخواهد داشت.