وینکل

تراکشن یا کشش ستون فقرات نقشی اساسی در بسیاری از برنامه‌های درمانی فیزیوتراپی دارد. تراکشن باعث می‌شود تا دیگر روش‌های درمانی اثر بیشتری داشته و فرایند بهبودی بدن به نحو بهتری انجام شود. در ترکشن، نیروی وارد شده به ستون فقرات از طریق جاذبه‌ی زمین برداشته شده و ستون فقرات کشیده می‌شود. این کشیده شدن ستون فقرات باعث می‌شود تا ستون فقرات صاف شده و فشار وارده بر روی دیسک‌های آن کاهش یابد. باز شدن ستون فقرات در نتیجه‌ی انجام تراکشن می‌تواند عارضه‌های مختلفی را درمان کند از جمله پینچ و گیر افتادگی عصبی، سردرد، فتق دیسک‌های کمر، بیماری‌های از بین برنده دیسک و بسیاری از بیماری‌های دیگر. از این روش می‌توان برای بهبودی دامنه‌ی حرکتی قبل یا بعد از انجام درمان دستی توسط کایروپراکتور یا ورزش درمانی توسط فیزیوتراپیست نیز استفاده کرد.

یکی از ابزار های مورد استفاده در ترکشن ستون فقرات تخت تراکشن میباشد

تراکشن ستون فقرات چیست؟

کشش ستون فقرات روشی است که برای رفع کمردرد استفاده شده و در طی آن، ستون فقرات به‌آرامی کشیده شده و فشار وارده بر روی دیسک‌ها و مفاصل آن با ایجاد فشار منفی برداشته می‌شود. در نتیجه، دیسک‌هایی که دچار فتق و بیرون‌زدگی شده‌اند به حالت اولیه بازگشته و دیگر بر روی اعصاب و دیگر ساختارهای موجود در ستون فقرات فشار وارد نمی‌کنند.

مزایا:

عملکرد و تحرک پذیری مفاصل خلفی و مفاصل فاست را بهبود می‌بخشد
خاصیت کشسان رباط‌ها را افزایش می‌دهد
تحرک ستون فقرات را به حالت عادی نزدیک می‌کند
آب‌رسانی و تغذیه‌ی دیسک را بهبود بخشیده که مزایای بلندمدتی خواهد داشت
انواع تراکشن

متخصصین ما دو نوع متفاوت کشش مکانیکی ستون فقرات یا ترکشن را ارائه می‌کنند:

تراکشن مکانیکی، که در آن برخلاف تراکشن دستی، از دستگاه‌های مخصوص برای کشش ستون فقرات و برداشتن فشار از روی آن استفاده می‌شود. در این روش فیزیوتراپیست کشش ستون فقرات را به کمک دست انجام نخواهد داد. اولین نوع تراکشن که توسط ما انجام می‌شود، بر روی ناحیه‌ی پایین کمر متمرکز است. این ناحیه شامل 5 مهره‌ی آخر ستون فقرات می‌باشد.
تراکشن دستی، بر روی منطقه‌ی گردنی ستون فقرات متمرکز می‌شود. این ناحیه شامل 7 مهره‌ی اول ستون فقرات که در زیر استخوان جمجمه قرار گرفته‌اند می‌باشد. هر نوع تراکشن انجام‌شده، بسته به محل ایجاد درد و همچنین خود بیمار، نقش مهمی را در برنامه‌ی درمانی ایفا می‌کند.
نشانه‌ها

هدف اصلی از انجام تراکشن مکانیکی، کاهش علائم فشرده شدن ستون فقرات در ناحیه‌ی گردن یا کمر است. بدین ترتیب که فضای موجود برای عبور اعصاب نخاعی افزایش پیداکرده، بافت‌های عضلانی طولانی‌تر می‌شوند و همچنین حساسیت عضلات کاهش‌یافته و فشار درون دیسک کمتر شده و جریان خون به دیسک تقویت می‌شود.

تراکشن مکانیکی می‌تواند به عنوان بخشی از یک برنامه‌ی درمانی برای گیر افتادگی اعصاب (که با نام “پینچ عصبی” نیز شناخته می‌شود) به دلایل زیر، مورد استفاده قرار بگیرد:

بیماری‌های تخریبی دیسک کمر (فتق، بیرون‌زدگی، پارگی)
تراکشن باعث می‌شود تا فاصله‌ی بین دیسک‌ها افزایش یافته و درنتیجه فشار وارده بر روی دیسک‌های کمر کاهش یابد. تراکشن همچنین می‌تواند ساختارهای محافظتی ستون فقرات را تقویت کرده و باعث‌ترمیم دیسک کمر و درنتیجه برداشته شدن فشار از روی عصب شود.

یکی دیگر از ابزار های پرکاربرد درمانی ستون فقرات تخت کششی میباشد

تنگی کانال نخاعی
زمانی که تراکشن ستون فقرات انجام می‌شود، اندازه‌ی کانالی که نخاع از درون آن عبور می‌کند افزایش یافته و درنتیجه فشار یا گیر افتادگی عصبی به دلیل تنگی کانال نخاع کاهش می‌یابد.

کمبود تحرک عمومی در ستون فقرات
کشیده شدن ستون فقرات باعث می‌شود تا مفاصل فاست از یکدیگر باز شده، کپسول‌های مفصلی کشیده شده و اندازه‌ی کانال نخاعی افزایش یابد. این کار باعث می‌شود تا تحرک پذیری در ستون فقرات افزایش یابد.

گرفتگی عضلانی
کشیدن آرام و متناوب ستون فقرات می‌تواند گرفتگی و اسپاسم کمر را کاهش داده و همچنین باعث تسکین درد و تقویت تحرک پذیری آن شود.

تراکشن مکانیکی ستون فقرات می‌تواند در موارد بی‌حسی، گزگز و احساس درد در دست و پاها و یا موارد گردن درد و گرفتگی‌های عضلانی مورد استفاده قرار گیرد. درصورتی‌که علائم گفته‌شده در شما وجود دارند، به یک پزشک مراجعه کنید تا پس از معاینه‌ی فیزیوتراپی مشخص شود که آیا انجام تراکشن مکانیکی برای شما مناسب است یا خیر.

کشش ستون فقرات چگونه انجام می‌شود؟
به منظور کشیدن ستون فقرات در ناحیه‌ی کمر، فرد باید در یک دستگاه مکانیکی قرار گیرد. نواری به ناحیه‌ی لگن فرد بسته‌شده و یک جلیقه، قفسه‌ی سینه‌ی او را دربر می‌گیرد. حال دستگاه فشار مکانیکی موردنیاز را از این طریق به ستون فقرات فرد اعمال می‌کند.

برای تراکشن گردن، فرد می‌تواند به حالت نشسته یا خوابیده قرار گیرد. درصورتی‌که فرد در موقعیت نشسته قرار گیرد، یک دهنه بر روی فک او بسته می‌شود. این دهنه به یک دستگاه قرقره دار متصل می‌شود که وزنه‌ی کوچکی در آن قرار دارد. زمانی که بیمار به راحتی بر روی صندلی نشسته است، این وزنه نیروی موردنیاز برای کشش مکانیکی گردن را فراهم می‌کند. درصورتی‌که بیمار در حالت خوابیده قرار گرفته باشد، برای انجام تراکشن به یک دستگاه مخصوص احتیاج است. از بیمار خواسته می‌شود تا به پشت خوابیده و پیشانی خود را به دستگاه ببندد. حال، از یک پمپ پنوماتیک برای فراهم کردن نیروی موردنیاز برای تراکشن گردن استفاده می‌شود.

درمان با این روش بین 10 تا 45 دقیقه زمان بردن و ممکن است در چند جلسه انجام شود. قبل یا بعد از انجام تراکشن، ممکن است درمانگر از روش‌های درمانی دیگری از جمله موارد زیر نیز استفاده کند:

تحریک الکتریکی (جریان الکتریکی که باعث انقباض عضلات خاصی می‌شود)
اولتراسوند (استفاده از امواج صوتی به منظور ایجاد گرما و تحریک فرایند بهبودی)
سرما و گرما درمانی
روش‌های درمان دستی
ورزش درمانی